小説『無題（第一稿）』のGoogle翻訳プロジェクト—(4)第１章のアイルランド語化

まえがき

人間（私）と物語生成システム・生成AIとの共同で制作している実験小説（または流動小説）『無題（第一稿）』を、Google翻訳を用いて、可能な限り多くの言語に翻訳することを試みる。

第二回は、第１章のアイルランド語への翻訳を掲載する。（自分では、読めない。）

Google翻訳による翻訳語、人手でチェック・修正する、といった作業は、原則として行わない。やりっ放しとする。

今調べたところでは、Google翻訳で日本語から翻訳可能な言語は、２５０程度である。これらすべての言語に翻訳してみようと思う。

今は『無題』として、note上に第９章まで公表した（全１２章を予定している）。
但し、原文そのままではなく、「暗号化」をかけた文章となっている。（また、その文章に基づき、画像生成AI、音楽生成AI、朗読ソフトを用いた「マルチメディア版」も、一部公表中である。）
しかし、翻訳の対象は、暗号化以前の原文そのものとする。

なお、小説『無題』は、完成版ではなく、第一稿であり、今後バージョンアップを続けて行く予定である。

『無題（第一稿）』第一章アイルランド語版

Dealraíonn sé nach dócha. Rush mé é a nigh chun fáil réidh leis an boladh. Chuaigh mé féin go dtí an folcadán poiblí arís agus arís eile, is dócha don chéad uair le breis agus bliain, chun fáil réidh leis an stench lingering. Sula raibh mé in ann dul amú sa mhothúchán, d’oscail roinnt doirse os comhair an fhoirgnimh agus chomhdaigh líon mór daoine ceann i ndiaidh a chéile. Ansin, mingle leis na daoine a bailíodh sa chearnóg. Mar sin féin, níor bhog na daoine a bhí bailithe isteach sa phlás go dtí sin óna spotaí, agus d'fhite siad siúd a tháinig amach as na foirgnimh a mbealach tríothu agus shiúil na sráideanna i ngach treo. Agus ansin faigheann sé shlogtar suas ag an gcathair. Leanann an ócáid ​​ar aghaidh. Dhá nóiméad, trí nóiméad, cúig nóiméad. De réir réamhbhreithnithe, lean an eachtra seo ar feadh thart ar 10 nóiméad, agus tar éis tamaill, chuaigh na daoine a bhailigh sa phlás isteach san fhoirgneamh. Ba é an straitéis ná dul isteach le chéile ag an am sin. Mar sin féin, d'athraigh mé m'intinn nuair a chonaic mé grúpa mór daoine ag teacht amach as bealach amach sealadach ar thaobh na láimhe clé den fhoirgneamh a bhí cosúil. Tá sé an-deacair dul isteach ag an am iontrála oifigiúil. Más ea, an bhfuil deis agat anois? Tosaíonn an cath. Chrom mé agus mheasc mé leis na daoine a bhí ag teacht amach ón taobh eile agus mé ag druidim leis an mbealach amach, nó an bealach isteach, agus dúirt mé os ard leis an mbean meánaosta a raibh mé ag bualadh, "Ó, fan nóiméad. Rinne mé dearmad ar rud éigin." focail eile, ceann i dtreo an mbealach isteach. Bhí mé ag canadh i mo chroí gur cheart dom briseadh tríd le dínit. Tá comhghafach, fear gléasta i ndubh, ina sheasamh in aice leis an slí amach, nó an bealach isteach. Caithfidh gur chuala sé an guth. Chuir mé iachall ar aoibh gháire nádúrtha agus chuaigh mé isteach go tapa sa chrios cairpéad dearg. Ní féidir leis an mball foirne fireann seasamh síos ● (Kuromaru. As seo amach, tagróidh mé dó mar Kuromaru) lena lámha nochta, agus ar feadh nóiméad gothaí sé amhail is go bhfuil sé chun ceisteanna a chur, ach tá sé ag gníomhú mar a fear a fhilleann go pras chun rud a bhfuil dearmad déanta aige a fháil ar ais , ag dul ar aghaidh go seasta go dtí an limistéar taobh thiar den chairpéad dearg. Is dócha go ndéanfaidh an t-oifigeach teagmháil le hoifigeach eile. Rinne mé fear i mo namhaid, ach ní féidir liom cabhrú leis. Fiú má ritheann tú thart, níl aon rogha agat ach do mhisean a chur i gcrích. Níl an t-am agam mothúchán a dhéanamh, mar sin siúilim tríd an bhfoirgneamh atá fós plódaithe, thar an slí amach tosaigh, agus téigh suas an staighre go dtí an dara hurlár. Is spás níos mó é an dara hurlár ná an chéad urlár, agus tá go leor fir agus mná de gach aois ina suí ar an iliomad banquettes dearga a mheaitseáil leis na aisles. Ní raibh aon chomhartha go raibh Kuromaru amhrasach ar chor ar bith. Mhothaigh mé faoiseamh ar feadh nóiméad agus shuigh mé síos ar imeall lounge chaise dearg folamh. Nuair a d'fhéach mé anonn, chonaic mé comhghafach baineann le glas ag an taobh eile, ag druidim leis na daoine a bhí ina suí sna cathaoireacha ceann ar cheann, agus an chuma air go raibh sé ag déanamh rud éigin. giota mé. olc. Tá an chuma ar an scéal go bhfuil an ticéad á sheiceáil acu. Is é mo thuairim, de réir na bpóstaer a cuireadh suas ar fud na háite don léiriú roimhe seo, go bhfuil deireadh tagtha le ``rannóg an lae'' agus tá na ticéid amharclainne don chéad léiriú eile, an ``rannán tráthnóna'', á n-athnuachan. Sheas mé casually suas, ghlac malairt slí chun a sheachaint ag rith isteach an comhghafach baineann, iompú ar dheis agus isteach pasáiste caol, agus chonaic comhartha don restroom, mar sin léim mé isteach, isteach sa seomra príobháideach, agus faoi ghlas ar an doras. Agus mé ag dul síos, is féidir liom othras an fhoirgnimh ar fad, an amharclann, thar an gciúnas a chloisteáil. Rath ar dtús. Fuair ​​​​mé isteach sa deireadh. Go tobann, chuaigh footsteps, ansin an fhuaim doras seomra príobháideach eile a oscailt agus a dhúnadh, ciúnas ar feadh nóiméad, agus ansin an fhuaim an uisce. Ag an am céanna agus na cosáin sin fágtha, chuala mé lorg roinnt daoine scaipthe, agus ansin ní raibh beagnach aon sos idir na footsteps. De réir dealraimh, bhí an lucht féachana don seisiún oíche tagtha isteach. Má tá, an bhfuil sé cinnte gur éirigh leis an oibríocht tosaigh? Ar deireadh bhí Kuromaru tar éis an amharclann seo a insíothlú a bhí cuma dothuigthe le fada an lá. Ach ar ndóigh, ní hé an insíothlú féin an sprioc. Tá an cuspóir fíor fós le teacht. Má théann tú i bhfolach sa seomra folctha an t-am ar fad, tá seans beag ann go mbeidh tú gafa. Mar sin féin, níl an sprioc a ghabháil a sheachaint. Níl muid anseo chun cluichí clibe do pháistí a imirt. clog. Breathnaíonn Kuromaru ar an uaireadóir ar a chaol na láimhe clé. Seo é mo chéad uair ag caitheamh uaireadóir. Goideadh ó theach i gceantar i gcéin é mar oibríocht ullmhúcháin díreach don lá a raibh an oibríocht le déanamh. Oibríocht ullmhúcháin chontúirteach a bhí ann a d’fhéadfadh deireadh a chur le gach rud a bhí ann, ach d’éirigh leis. Tar éis an lae amárach, bíodh mé gafa nó ná bíodh, is cuma liom. Díreach don lá atá inniu ann, an uair seo. Tar éis an tsaoil, ní raibh ach 15 nóiméad fágtha go dtí 4:30 p.m. Is dócha gurb é an t-am a bhí an chuid is mó de na haíonna don seisiún tráthnóna tar éis dul isteach san ionad. Ba chóir go mbeadh formhór na ndaoine ina suíocháin. Ach amháin i gcás Kuromaru, nach bhfuil ticéad aige. N'fheadar cé mhéad cairde atá ag Kuromaru. Is streachailt iomlán uaigneach í an straitéis seo, áfach. Níl aon dlúthpháirtíocht le daoine eile. Is é an t-ordú iomlán ná an córas a ullmhú i 15 nóiméad. Osclaíonn an doras go dtí an seomra scíthe amach, gabhaim thar an stáisiún níocháin láimhe áit a bhfuil roinnt daoine ag fanacht lena seal, agus chomh luath agus a éiríonn mé amach ar an aisle dearg-cairpéad, Gabhaim thar ball foirne fireann gléasta i dubh. Bhí cuma shaobhadh ar aghaidh Kuromaru mar gheall ar a iontas. Mar sin féin, níor fhreagair an comhghafach ar chor ar bith, agus ina ionad sin dúirt, ``Tosóidh an léiriú go luath,'' agus shiúil sé anuas. Ní raibh aon bhealach a chur in iúl an raibh an ball foirne seo an duine céanna a bhí ag eagrú na n-aíonna amach ag an mbealach amach, nó bealach isteach Kuromaru, nuair a iachall siad a mbealach tríd an bhfoirgneamh níos luaithe. Cé go ndearna mé iarracht a bheith chomh dínit agus ab fhéidir, ní raibh mé in ann breathnú ar an bhfoireann. Ar aon nós, bhí a fhios agam anois, fiú dá mbeadh coinbhleacht agam leis an bhfoireann, nach ndéanfaí mo thicéad a chuardach. Anois an t-am le bheith dínit. Lean ort tríd an bpasáiste caol chun tosaigh agus amach arís go dtí limistéar sách mór cosúil le stocaireacht ar an dara hurlár. Tá níos mó daoine ann ná riamh. Ansin, gan leisce, chuaigh mé isteach sa spás lucht féachana ó thaobh an dorais leathan oscailte dearg-dubh. Ar feadh tamaill, bhí mo shúile ag flicked agus ní raibh mé in ann faic a fheiceáil. Ach de réir a chéile éiríonn sé le feiceáil. Ar deireadh, chuaigh siad isteach sa catha. Seo an áit a luíonn an fhírinne. Tosaíonn an cath fíor anois. Go leor roimh an fheidhmíocht. Déantar mórstraitéisí a fhoirmliú agus a fhorghníomhú lasmuigh den réimse, ach tá roinnt pleananna ann nach féidir a chinneadh ach ar an láthair ag an am sin. Shiúil Kuromaru go dtí an aisle idir na suíocháin tosaigh agus cúil ar an dara hurlár, agus nuair a chonaic sé go raibh go leor suíochán folamh sa chúl, go háirithe ag an deireadh, chas sé ar ais go tapa agus d'fhág sé an limistéar suíocháin, ag dul i dtreo. an chúl ar chlé. Tá siopaí éagsúla ceangailte ann, agus tá go leor custaiméirí nár tháinig isteach sna suíocháin fós ag siúl timpeall, ag sníomh, ach meascaim leis an slua, téigh isteach tríd an doras oscailte, agus seasaim sa phasáiste láir amharclann ar fad. Go dtí sin, chuaigh mé isteach i mball foirne ban in éidí glasa arís agus arís eile, ach níor tharla aon rud neamhghnách. Tá comhghafach ban fós ina seasamh in aice leis an doras, ach ní cosúil go bhfuil sí ag tabhairt aon aird ar leith ar Kuromaru. Agus mé ag mothú faoiseamh, tháinig ball foirne baineann chugam ó áit éigin agus d'fhiafraigh, ``An bhfuil tú ag lorg suíochán?'' Baineadh geit asam, ach fuair mé mo shuaimhneas arís, rinne mé gáire agus d'fhreagair "Ní hea," agus thaifead mé plean urláir den ionad i mo cheann go tapa sular fhág mé. Dealraíonn sé beagán ró-suntasach. Ar aghaidh, téigh síos an staighre go dtí an dara hurlár, cas timpeall beagán, agus ansin téigh síos go dtí an chéad urlár. Nuair a d'fhéach mé síos ón tríú hurlár, chonaic mé an pasáiste go dtí an lárchéim ar thaobh na láimhe clé den chéad urlár, is dócha gur ghá dom Hanamichi a fheiceáil níos dlúithe, agus más féidir, bhí orm teagmháil a dhéanamh leis. Chuaigh mé timpeall chun tosaigh ar an gcéad urlár, áit a raibh i bhfad níos lú daoine, isteach sa limistéar suíocháin tríd an mbealach isteach ar chlé, agus shiúil beagán eile go dtí go bhfaca mé an cosán bláthanna díreach os mo chomhair. B’fhéidir gur sin an áit a dtagann na carachtair chun solais. Ag an nóiméad sin, d'fhógair guth baineann go macalla ar fud na hamharclainne. Tá an léiriú ar tí tosú, mar sin molaimid duit do shuíocháin a bhaint amach go luath. scaoll. Má fhéachann tú thart, tá an chuma ar an scéal go bhfuil an áit lán. Dealraíonn sé go bhfuil roinnt custaiméirí ann nach ndeachaigh isteach san ionad fós, agus mar sin níl an staid maidir le suíocháin socraithe go hiomlán. Seasaim sa aisle idir na suíocháin tosaigh agus cúil ar an gcéad urlár agus breathnaíonn mé go géar. Is iomaí duine a dtrasnaím cosáin leo, agus buaileann roinnt daoine leo. Tá an tosaigh pacáilte. Tá an chúl sách plódaithe freisin. Mar sin féin, ní raibh ach suíochán folamh amháin i lár an chúl a chéile. Tá an-fhéidearthacht ann freisin go gcuirfear na suíocháin in áirithe do dhaoine a thagann go déanach. Tá an straitéis simplí ansin. Chinn mé botún a dhéanamh ar an gcéad urlár don dara hurlár. Is straitéis míchúramach é. Is léir nach bhfuil aon bhagáiste ag Kuromaru féin, ach tá go leor de na daoine atá ina suí ag iompar málaí, málaí siopa ilranna, etc. ar a n-lapaí. Bog tríd. Bheadh ​​sé níos measa fós má ghníomhaíonn tú timid nó forchoimeádta. Chlaon mé focail mar ``Tá brón orm,'' agus chrom mé síos, ach lean mo mhothúcháin ag bogadh ar aghaidh. Agus suí go daingean sa suíochán. Cuir do bhot go daingean i gcoinne cúinne cúil an chathaoir agus síneadh do dhroim. Sa halla, a bhí dorcha cheana féin, d'fhéadfaí imbhalla ollmhór a fheiceáil beagnach díreach os comhair. Shines sé órga. Tá boladh mín makeup ag teacht ón mbean i kimono Seapánach ar mo thaobh dheis, agus uaireanta scuabann imill éadaí dubha na mná ar mo chlé i gcoinne chúl a láimhe ina glún. Bhí ionadh orm nuair a labhair bean in éadaí Seapánacha liom go tobann. ``An bhféadfadh sé gurb é ** múinteoir Nagauta thú?'' Rinne mé iarracht é a shéanadh láithreach, ach arís agus arís eile stop mé mé féin agus dúirt mé, `` Sea, bhuel.'' Tá gá le freagra straitéiseach. Ach nuair a thagann sé chun comhráite tromchúiseacha, bíonn sé deacair. Ag an nóiméad sin, gan comhartha ar bith, d'ardaigh an cuirtín ó bhun go barr, agus bhí an halla clúdaithe ina thost. Dealraíonn sé go bhfuil Kuromaru ag meascadh isteach leis an lucht féachana mar dhuine réasúnta daonna. Tá mo chroí ag brú, b’fhéidir mar gheall ar an oirchill agus an spleodar a bhaineann leis an dráma atá ar tí tosú, nó b’fhéidir mar gheall ar an imní agus an lúcháir a bhaineann leis an mbean atá ina suí in aice liom a bheith i lár an aird. Mar sin féin, tarraingíodh mo shúile ar an stáitse geal. Is féidir crainn bhláth silíní agus crainn ghiúise a fheiceáil ar an dá thaobh, agus clog mór ar crochadh ar dheis. Breathnaíonn sé cosúil le maighne teampall. Mar sin féin, tá an radharcra sa chúlra dúnta le imbhalla mór dearg agus bán. Tá sreangán maisiúil daite silíní crochta go scaoilte ón mbarr. Sagairt óga anaithnid, cóirithe i róbaí bána, nó b'fhéidir róbaí, siúl ó chonair na bláthanna go dtí an stáitse. Tá a aghaidh go hiomlán bán. chomhaireamh mé dhá dhuine dhéag. Caitheann sé wig shaven ar a cheann. Mothaíonn sé nach ndearnadh aon iarracht cuma nádúrtha a thabhairt air. Amhail is dá mba rud é nach raibh sé ábhar. B’fhéidir gurb é seo an Teampall Dojoji a luaitear sa teideal. Ar ndóigh, ní raibh mé riamh i Kuromaru. Ach an teampall atá ann i ndáiríre? Níl a fhios agam faoi sin. Tá an dáréag manach óg, iad go léir gléasta sa chulaith chéanna, tar éis bogadh go léir ón gcosán bláthanna go dtí an stáitse, áit a ndéanann siad líne amháin. Seasann an manach ard ar dheis díreach faoin gclog. Is cosúil go ndearnadh comparáid idir na hanamichi agus an bóthar a théann go Teampall Dojoji. Le linn an turais, choinnigh na manaigh go mistéireach ag canadh, "Ar chuala tú é? Ar chuala tú é?" Nuair a dúirt manach amháin, ``Ar chuala tú?'', d'fhreagair na manaigh go léir, ``Chuala mé, ar chuala tú?'' agus nuair a dúirt manach amháin arís, ``Ar chuala tú?'', d'fhreagair na manaigh go léir , ``Ar chuala tú?'' D'fhreagair an sagart arís, ``Ar chuala tú é sin, ar chuala tú é?'' agus dúirt gach duine, ``Chuala mé thú, chuala mé thú.'' Ag déanamh glaonna agus freagraí simplí den sórt sin arís, bogann an dáréag sagart ón gcosán bláthanna go dtí an stáitse. Agus leanann sé go leanúnach fiú ina dhiaidh sin. Dúirt duine amháin, ``Ar chuala tú?'' Dúirt gach duine acu, ``Ar chuala tú?'' Dúirt duine amháin, ``Ar chuala tú?'' Dúirt gach duine acu, ``Chuala tú, chuala tú. ''Dúirt duine amháin, ``Ar chuala tú?'' Ar chuala tú é sin?'' Dúirt gach duine, ``Chuala mé é, chuala mé é.'' Bhí diongbháilteacht áirithe i bhfuaim deiridh ``Chuala mé é, chuala mé é'', agus ní raibh an manach a bhí i gceannas ar an nglao in ann é a dhéanamh arís. Ansin dúirt duine de na manaigh, ``Mar sin agus mar sin, tá tú ón tosach,'' agus dúirt sé, ``Tá mé ag fiafraí díot ar chuala tú é.'' Agus ansin, ``Cad é ar domhan tú ag rá?'' Ag an nóiméad sin, chuala mé bean in aice liom ag caitheamh kimono a rá le guth lag, "Um..." dírithe go soiléir ar Kuromaru. Is cinnte gur teachtaireacht é seo do Kuromaru. Cé go raibh mothú gan ghá ag an am tábhachtach seo, dúirt manach eile, ``Sa chás sin, a mhanach dúr,'' ar seisean, ``d'fhiafraigh mé díot ar chuala tú,'' agus lean sé, ``Inniu ag an. teampall.” Dúirt sé, “Chuala mé go raibh seirbhís cuimhneacháin don chlog,” agus d'éist mé go géar lena ghuth á rá, “Dúirt mé leat gur chuala mé é,” agus lean mé é ar an stáitse. Sea, déan neamhaird de. An nóiméad ina dhiaidh sin, áfach, dúirt duine de na manaigh, ``Tá tú dúr manach arís, a mhanach mo mhúinteora,'' agus ``Fiú bean chéile Brahman i do lámha,'' agus lean sé ar aghaidh, ``Shíl mé gur chuala tú. mise.'' Anuas air sin, d'fhéadfaí guth beag diongbháilte ó chian a chloisteáil, ag díriú go soiléir ar Kuromaru, ag rá, "Custaiméir..." Sea, tá sé torannach. An chéad sabotage mór nó ionsaí namhaid níos soiléire. Nó, le bheith níos cruinne, ba dhearbhú soiléir cogaidh é ó arm an namhad. Tá mé ag traenáil chun dhá rud a dhéanamh ag an am céanna mar ullmhúchán don nóiméad seo. Anois tá an t-am chun é a chur i bhfeidhm go socair. Bhí an cath fíor ar tí tosú. Níl aon am machnaimh sa chath seo. Ní mór smaointe, gníomhartha, agus díriú ar an stáitse a dhéanamh go comhuaineach i ngach nóiméad. Is é seo cath hibrideach Kuromaru. Idir an dá linn, dúirt manach amháin, ``Seirbhís cuimhneacháin a thugtar air don chlog.'' Dúirt manach eile, ``Is sagart mo mhúinteora é.'' Dúirt manach eile, ``Shíl mé go raibh mé ag éisteacht le sutra fada.'' Dúirt duine eile, ``Sin é. Ag díriú mo radharc ar lár an stáitse, d'fhéach mé ar an taobh leis an gcúinne i bhfad ar chlé de mo shúil chlé agus d'aithin an figiúr de bhall foirne baineann agus fear i culaith dorcha a shealbhú mála ina seasamh sa dorchadas, agus thuig. gur cás thar a bheith trioblóideach a bhí anseo. Mar sin féin, i gcomparáid leis na misin soghluaiste a leanann, níl anseo ach an tús. Bhí mé in ann é a shíneadh beagán le tactic Guzu Guzu, ach dá ndéanfainn é a thuilleadh, b'fhéidir go n-éireoinn amhrasach agus go gcuirfí marcáilte orm. Ag breithiúnas as a chuid tactics iontrála, b'fhearr glacadh leis go raibh sé amhrasach agus marcáilte cheana féin. Ná seas amach. Dúirt duine de na manaigh, ``Oops, is leigheas cáiliúil é sin do na fabhtanna rua sin,'' agus dúirt an duine eile, ``Thug an manach amaideach anseo agus ansiúd, Hannya-yu,'' agus chan na manaigh go léir ``Iyo. !'' Ag an am céanna, ardaigh do chromáin. Ar ámharaí an tsaoil níl aon bhagáiste agam. Rinne mé iarracht freisin an oiread boladh agus is féidir a bhaint as mo chuid éadaí. Fuair ​​​​mé fo-éadaí nua freisin don chéad uair le roinnt blianta anuas. Ní bheidh aon amhras ann. Níor thuig an custaiméir ach an suíochán. Níl ann ach duine de na gnáthchustaiméirí. Caithfidh go leor custaiméirí den sórt sin a bheith ann. Go háirithe más ball foirne tú, caithfidh tú taithí a fháil air seo gach lá. Níl aon rud neamhghnách ann. Chomh luath agus a théann an nóiméad seo, ní bheidh aon duine cuimhneamh air. Ní féidir liom a rá ach go raibh custaiméir trioblóideach ann. Chun freastal ar an dráma féin? Faighim súite isteach ann agus déanaim dearmad go tapa air. Dá mbeinn anseo ag caitheamh fo-éadaí agus éadaí a bhí á gcaitheamh agam le roinnt blianta anuas, ní bheinn in ann é sin a dhéanamh, ach ba straitéis thábhachtach é díbholadh. Ghlac mé folcadh freisin. Rinne mé gach rud a bhí le déanamh agam. Mar sin féin, an mbainfeadh sé sin an boladh coirp bliain d'aois a bhí socraithe go domhain isteach sa chraiceann, nó fiú isteach san fheoil agus sna horgáin inmheánacha? Ar cheart dom leigheas éigin a úsáid? An bhfuil leigheas sonrach ann chun an corp a dhíbholadh? Go deimhin, is cosúil nach raibh cosa Kuromaru íonaithe go leor fós. Má chaitheann tú cloch ar flea, cruthóidh téachtán fola ar an flea, agus preabfaidh an chloch agus buailfidh sí a cos, rud a fhágann go lúbfaidh a cos. Ach faoi láthair, caithfidh mé a fhulaingt. Ar a laghad ní anois an t-am chun smaoineamh air. Níor cheart duit fiú smaoineamh ar an todhchaí. Ba cheart duit díriú ar an gceann seo lámhaigh, an nóiméad seo. "Tá brón orm ..." Chrom mé síos os comhair roinnt daoine le hiontas, ag bualadh isteach ar a nglúine agus uaireanta ag céim ar imill mo bhróga agus mé ag céim amach ar an bpasáiste caol taobh leo. Nuair a d’fhéach sé suas, lasadh súile an fhir i dtreo Kuromaru ar feadh nóiméad, ach dúirt an fear an rud céanna láithreach, “Tá brón orm...” agus shuigh mé síos sa suíochán ina raibh Kuromaru ina shuí agus shuigh ann. D'éirigh leis an oibríocht athsholáthair suíocháin féin, a bhí ina réamhchéim don oibríocht ghluaiseachta. Idir an dá linn, leanann na línte agus an dráma, agus an dá shúil agus brains dírithe orthu. Is é Hanamichi an bóthar as a dtagann Dojoji Temple. Is í an phríomhchéim ná an rud is cosúil a bheith ina maighne teampall. Dáréag manach i líne. crann silíní. clog ollmhór. Ina intinn, bhí fear amháin ag argóint le fear eile faoi cé acu an raibh clog an teampaill ar crochadh nó nach raibh, agus bhí sé ag déanamh geall, agus ansin tháinig fear óg agus rinne sé eadrána idir na fir agus thug sé airgead dó agus deir go bhfuil an t-airgead ina luí thart taobh istigh. Tá a fhios agam gur cosán a dtiocfaidh scrios láithreach as smaointe breise, nó fiú seachmaill, a chur le guairneáil na dtascanna comhthreomhara meandracha. Ní ceist éifeachtúlachta í seo a thuilleadh, áfach. Rinne foireann na hamharclainne na focail arís agus arís eile i gcogar faoi dhó, ``Taispeánfaimid chuig do shuíocháin thú, a dhuine uasail,'' tactic a chinntigh go raibh an lucht féachana gafa go hiomlán le dul chun cinn an dráma, sheas mé ansin, sa chaol aisle in aice leis an tsraith suíochán, motionless. Ar an stáitse, dúirt duine de na manaigh, ``Ní féidir, ní féidir linn tada a dhéanamh ach Hannya-yu a bheith againn,'' agus deir an manach eile, ``Thug an manach amaideach ceannbhrat chuige seo.'' Ansin canann gach duine "Iyo!" Tá tús curtha le straitéis chun an t-am a shíneadh. Faigheann manach mochi ó dhuine éigin, itheann sé an mochi, deir sé, "Tá gealach anois ann," agus tugann sé an mochi do mhanach eile, agus deir an manach sin, "Tá an ghealach isteach ar imeall an tsléibhe, '' agus itheann an manach sin an mochi freisin, áfach, nuair a deir Kuromaru go mbeidh sé ag cur báistí ag deireadh na gealaí, doirteann sé ola ar a fhual. Nuair a idirghníomhaíonn manach amháin le manach eile, tosaíonn na manaigh ag aithris a chéile. An uair seo, nuair a bhíonn gnéas ag manach lena bhean chéile, cuimilíonn an bhean seile an mhanach ar an bpolaire, cuimilíonn an peddler ar an mbó é, cuimeann an bhó ar an aill é, agus cuirtear nós cainte an mhanach ar aghaidh chuig gach duine. Sin an fáth a labhraíonn gach duine sa ton céanna. Chun an t-am a shíneadh níos faide fós, is é an t-aon rogha a bheadh ​​ann ná tine a thosú. Nuair a thuairiscíonn manach amháin go bhfuil tine ann, téann an ceanncheann go láthair na tine agus múchtar an tine, ach cuireann an giúistís sceal ar an bhfear ceann agus tugann sé rabhadh don cheanncheann as seo amach go mbeidh fear an chinn ag bualadh ar an teach agus é a chur in iúl don. giúistís. Bíonn siad ag bualadh ar theach an ghiúistís, agus nuair a fhiafraíonn an giúistís do Shoya cá bhfuil an tine, deir an Shoya go bhfuil sé ceart go leor bualadh agus tuairisciú a dhéanamh as seo amach. Nuair a fhaigheann leannán an fhir chinn bás, gearrann an fear ceann a chuid gruaige agus tairgeann sé don fhear é, agus nuair a fhiafraíonn an seirbhíseach cén fáth, freagraíonn an fear ceann. Nuair a insíonn an seirbhíseach dó faoi seo, doirt an ceanncheann ola ar an futon agus deir nach bhfuil gá aige le futon fada d'fhear a bhfuil cosa fada. Agus rinneadh manach de. Tá scéal ilroinnte ag pléascadh i mo cheann ar luas dornálach, ach tá a fhios agam ón tús nach mbeidh an scéal ar an stáitse ag síneadh leis seo. Go dtí seo, tá an ball foirne fágtha cheana féin. Ach tá mé cinnte go bhfuil sé ag breathnú áit éigin. Caithfidh gur thuairiscigh sé do bhall foirne eile, b'fhéidir a mhaoirseoir. Is cinnte go bhfuil sé sin fíor. Dúirt duine de na manaigh, ``Ní hea, ní miste Hannya-yu a bheith agat,'' agus dúirt an manach eile, ``Thug an manach amaideach ceannbhrat chuige seo,'' agus dúirt na manaigh go léir, ``Ceart go leor .'' Téann an dráma ar aghaidh. Ritheann smaointe faoin gcéad straitéis eile trí mo chloigeann, mar shampla cé chomh fada agus ba chóir dom seasamh san áit seo go dtí cén radharc, agus ag an am céanna agus mé ag amharc ar an stáitse, breathnaím thart. Maighean Teampaill Dojo-ji, crann silíní agus crann giúise, clog mór ar crochadh ó thuas, téad fada dearg agus bán ar crochadh an clog, cuirtín dearg agus bán taobh thiar de, sreangán tanaí daite silíní ar crochadh os a chionn, agus dáréag sagart i róbaí bána. Breathnaím timpeall an ionaid amach as cúinne mo shúl. Tá mé oilte chun breathnú i dhá threo ag an am céanna. Ar ndóigh, tá éisteacht ag feidhmiú freisin. Tá a chorp ar fad ag ullmhú le haghaidh éalú. Is iomaí uair a chuir sé oiliúint ar fáil ag baint úsáide as modhanna a chonaic sé i bhfíseáin oiliúna míleata ó thír éigin, mar shampla crawling tapa ar aghaidh, bogadh ar aghaidh bagrach le hairm leathan, agus léim mhór chun cinn a chuireann isteach ar fhís an chéile comhraic suas agus síos. Déanfaidh mé é nuair a thiocfaidh an t-am. Tá uasteorainneacha íseal ag an áit seo. Mar sin ní féidir leat na hurláir uachtaracha a fheiceáil. Díreach thuas is dócha go bhfuil suíochán an lucht féachana ag tosach an dara hurlár. Ar an taobh clé den chéad urlár tá suíocháin speisialta os comhair an lucht féachana. An dtugtar suíochán bosca air? Sracfhéachaint, bhí thart ar 20 go 30 duine ina suí i spás compordach, ag faire ar an stáitse trasnánach os a gcomhair ar dheis. Ar an taobh thall ar dheis, tá sraitheanna den chineál céanna suíocháin ar a dtugtar suíocháin bhosca, agus is cosúil go bhfuil sé pacáilte le daoine. Níl aon seomra. Tá an t-idir eatarthu doiléir agus gan réiteach. Mar sin féin, is é an rud atá cinnte ná go bhfuil sé roinnte ina dhá chuid trasna an chosáin bláthanna ar thaobh na láimhe clé. Tá an spás ar thaobh clé an chosáin bláthanna caol, agus tá an spás ar thaobh na láimhe deise den chosán bláthanna leathan. Tá an dá pacáilte le daoine. Is cosúil nach bhfuil mórán spáis ann. Is é an suíomh maighne Dojoji Teampaill, crann silíní, agus clog crochta. Shineann na soilse go geal. Dáréag manach i líne. Mothaíonn tús an dráma, a bhaineann le malartú drochfhocail, go bhfuil sé ag druidim lena deireadh. Cá fhad a leanann tú air seo a dhéanamh? Dúirt duine de na manaigh, ``Sin smaoineamh níos fearr,'' agus dúirt an duine eile, ``Bhuel, agus mé ag nibbling ar an ceannbhrat,'' dúirt duine eile, ``Bímis folcadh te earraigh,'' agus an dúirt daoine eile, ``Slán, is cosúil go raibh gach duine ann.'' "Hannya-yu wo kikoshimeshi," a deir duine eile, "Slán, Banto," agus canann na sagairt go léir ``Itasōka.'' Ag an nóiméad sin, bhí mo shúile socraithe ar shuíochán i lár an limistéir idir an taobh clé den chosán bláthanna agus na suíocháin bhosca ar chlé, áit nach raibh mé in ann ceann duine ar bith a fheiceáil. Níor shroich an solas ón bpríomhstáitse chomh fada sin agus bhí sé doiléir, ach is cinnte go raibh suíochán folamh ann. Tá baint dhíreach ag an dearcadh sin le gníomh gan aon smaoineamh idirmheánach. Le linn an ama sin, tagann radharc cosúil le brionglóidí i mo cheann. Uair amháin, nuair a bhí fear ag fanacht ar scrín, tháinig an dia breithe ann agus dúirt sé leis go bhfaigheadh ​​​​páiste an fhir bás de chapaill agus de bharrach. Nuair a fhilleann an fear abhaile, rugadh buachaill. Caitheann an fear a chuid earraí isteach san fharraige, cuardaigh sé an áit a ndeachaigh siad go tóin poill, agus faigheann sé an taisce. Tá buachaill ag tarraingt pictiúr agus é ag siúl, mar sin téann an fear ar a lorg. Ansin fanann an páiste i dteach áirithe agus insíonn sé don fhear go n-íosfaidh francach iníon an tí. Feictear luch, ach itheann cat é. Séideann an ghaoth agus téann an deannach isteach i súile an bhuachalla, rud is cúis le galar súl. Déanann leasmháthair linbh drochíde ar a leasleanbh agus tugann sí carraig di i mbosca lóin a linbh. Lorgaíonn fear bean chéile nua, molann sé don chéad fhear, ansin don dara, agus ansin don tríú duine. Tá corpáin á ithe ag an gcailín a mhol an fear, mar sin éiríonn an fear an-eagla agus ritheann ar shiúl. Nuair a guí seanathair agus seanmháthair an iníon, éiríonn an leanbh a rugadh cumhacht mhór. Tugtar Konbitaro ar an leanbh, agus déantar Kotaro Mido, Kotaro Ishi, Tekatsugi, agus fear áirithe mar chompánaigh Konbitaro. Kotaro Mido, Kotaro Ishi, Tekatsugi, cuidíonn fear le leanbh, agus an leanbh exterminates ollphéist. Nuair a dhugann an long ar an bhfarraige, tarraingíonn an dair suas gaineamh, labhraíonn, agus taispeánann sé rud éigin dó, a iompaíonn ina ór. Ólann an ollphéist an dandruff agus éiríonn sé tinn ar a bholg. Slogann an t-ollphéist an t-iasc óir, téann an t-iasc órga an t-iasc timpeall, agus flaps an t-iasc órga a sciatháin. Cuireann Torisashi masc ar a hata, tógann sé an t-iasc órga, agus déanann sé dearmad ar a hata. Déanann fiach éan tinn tú. Téann deartháir níos sine Konbitaro chun síolta péisteanna síoda a fháil ar iasacht, agus nuair a thugann an deartháir níos óige na síolta dó, gor na huibheacha. Codlaíonn an sealgair. Iompraíonn an sealgair an mac tíre ar a ghuaillí agus dreapann sé crann, ionsaíonn an mac tíre an sealgair, agus gearrann an sealgair an mac tíre. Ordaíonn an mac tíre don sealgaire cailleach an ghabha a thabhairt leis. Tagann an chailleach agus gortaítear an sealgair agus maraíonn sé í. Éiríonn an tseanbhean cnámha, píosaí feola, mucus nasal, agus luaithreach marbh. Méadaíonn líon na lucha, gnaw siad ar an buicéad, agus déanann an siopa buicéad brabús. Goideann Konbitaro an hohaku, ritheann sé, doirteann sé salann, líonann an salann suas, agus téann an bád go tóin poill. Ceanglaíonn an tAthair Konbitaro leis an moirtéal le línéadach. Deir Kappa nach féidir leis Konbitaro a ghabháil. Is Konbitaro é Kuromaru anois. Níl aon duine sa saol seo atá in ann dul i do shlí. Tugann an gníomh tobann Kuromaru go dtí an gharchomharsanacht an stáitse i ngluaiseacht tapa. Is gluaiseacht thar a bheith réidh é. Níl aon duine le cur sa bhealach nó le cur ar an mbealach. An gceapann tú go léir má chuireann tú isteach ar Kuromaru anseo, go bpléascfaidh rud éigin? Ar an stáitse, thosaigh an dáréag manach a bhí ina seasamh i ngrúpa in aice le lár an stáitse go dtí seo, ag siúl ceann ar cheann, an manach ab airde i gceannas, agus na manaigh eile go léir ina dhiaidh. Ar chríochnaigh an imirt? Tá a fhios againn go léir nach é seo deireadh gach léirithe. Más é seo an deireadh, ní mór dom mo chuid airgid a fháil ar ais. Is dócha go gceapann gach duine amhlaidh. Tá an scéal mar an gcéanna dóibh siúd nach bhfuil íoctha. Níl ann ach nach n-íocann mé mar níl an t-airgead agam. Níl aon chúis domhain. Ní deir sé aon rud deacair, mar tá an ceart agat dráma a fheiceáil fiú mura n-íocann tú. Féachaim air mar ba mhaith liom féachaint air, sin an t-aon chúis amháin. Agus níl aon airgead. Sin an fáth nach n-íocann mé. Ina áit sin, tá straitéis éadóchasach á cur i gcrích acu a chuireann a saol ar an líne. Ach anois, cibé an bhfuil tú ag íoc nó nach bhfuil, mothaíonn gach duine san amharclann ar an mbealach céanna. Má thagann deireadh leis sin anseo, beidh ar an amharclann airgead gach duine a thabhairt ar ais. Ní shéanann Kuromaru é ach an oiread. Ná diúltaigh aon rud a thugann tú ar ais, ach glac leis. Tá sé mínádúrtha diúltú. Ach ní dhúnann an imbhalla riamh. Tá sé fós ar siúl. Bhí an chuma air go raibh go leor commotion sa seomra. Tá ciall ag siúl síos an phasáiste in aice leis na suíocháin, amhail is dá mba rud é go raibh siad ag roghnú an tráth ceart chun é sin a dhéanamh, ach ag an am céanna, bhraith sé go raibh siad ag ligean orthu féin a shaoradh ó radharc daoine eile ag stánadh ar an stáitse. Mar sin, is cosúil go bhfuil sé loighciúil go bhfuil an duine atá ag siúl síos an aisle faoi láthair níos dóichí dul isteach i réimse radhairc agus Chonaic daoine. D'fhéadfadh sé a bheith faoi deara. Mar sin féin, ní gníomh mínádúrtha é an siúl féin. Ag an nóiméad sin, thuig mé rud éigin tábhachtach agus bhí ionadh orm. Is ábhar seasamh é. Nó is ceist bhealaigh é. Níl sé neamhchoitianta i gcásanna comhraic go gcuirfí bac ar phasáistí sa lár nó go gcuirfí codanna tábhachtacha ar iarraidh. Sa radharc comhraic íogair agus neamhchoitianta seo, áfach, ar an taobh eile den bharbarachas, is dhá choincheap ar leith iad na rudaí is féidir go fisiciúil agus an méid atá indéanta go réalaíoch. Léim anseo agus tóg ar an stáitse. Ansin bogadh go dtí bonn an chosáin bláthanna. Ón áit sin, léim arís agus téigh síos go dtí an pasáiste idir Hanamichi agus na suíocháin bhosca. Déanfaidh sé seo amháin gach fadhb a réiteach. Ach ciallaíonn sé sin go fisiciúil amháin. Dá ndéanfadh siad i ndáiríre é anseo, thiocfadh baill foirne iolracha agus garda slándála a bhí ceaptha a bheith ag fanacht in áit éigin a bhualadh isteach, gabháil Kuromaru, agus é a tharraingt amach as limistéar an lucht féachana. Agus ní hamháin aird, ach freisin cuirfear tús le ceistiú. Má thagann an comhghafach fireann dubh a chonaic Kuromaru ag imeacht sealadach na hamharclainne, bealach isteach Kuromaru, is cinnte go gcuimhneoidh sé Kuromaru. Agus éiríonn an cheistiú crua. Tá mé cinnte go ndéarfaidh sé go dtabharfaidh sé sracfhéachaint ar na ticéid don amharclann. Tá na póilíní díolmhaithe go hiomlán. Ar cheart dom casadh ar ais? Mar chustaiméir míchúramach, custaiméir ag féachaint ar dhráma san amharclann seo den chéad uair, ní bheadh ​​fadhb ar bith le casadh ar ais ón bpointe seo. Bunaithe ar mo thaithí go dtí seo, ní dóigh liom go n-iarrfar ort do thicéad a fheiceáil ag an leibhéal sin. Ach sa chás sin tá bealach fada le dul. Cas timpeall. Chas mé ar ais síos an aisle agus chuaigh mé go dtí an slí amach ag deireadh an aisle áit a raibh mé i mo sheasamh ar feadh tamaill. Scoir, cas ar dheis, agus céim ar an gcairpéad dearg i dtreo an dorais a fheiceann tú anois ar an bhfad ar dheis. Téigh isteach ó ann. Pas faoi na suíocháin bhosca agus teacht ar do shuíochán inmhianaithe. Díreach roimhe sin, deir sé arís, "Tá brón orm ..." agus téann sé isteach, ag teagmháil le glúine roinnt custaiméirí. Eatarthu, is cosúil go bhfuil go leor den fhoireann ban ag caitheamh éide glas dorcha go háirithe. I gcás éigeandála mar seo, ní mór go n-iarrfar ort do thicéad a thaispeáint ionas gur féidir leo do shuíochán a thaispeáint duit. Ar ndóigh, d'fhéadfainn a bheith díreach tar éis a rá go raibh a fhios agam agus go n-imeoidh mé liom féin, ach ba chustaiméir mé a chuaigh isteach sa suíochán mícheart uair amháin. Beidh an fhoireann buartha freisin. I measc na n-imní agus na n-amhras atá ag dul i méid, ní mór go raibh an cathú chun ticéad an chustaiméara seo a fheiceáil tar éis éirí sách dian in aigne na foirne. Mar thoradh ar an carnadh seo chun ifreann. Is maith ann féin a bheith gafa. Gan a bheith in ann a fheiceáil go bhfuil sé ifreann. Insíonn athair Konbitaro do Konbitaro go bpósfaidh sé é agus go doirteann sé ola ar an uisce. Chuaigh athair an teaghlaigh i gcomhairle lena iníon faoi pósadh. Dhiúltaigh an chéad deirfiúr, dhiúltaigh an dara deirfiúr, agus d'aontaigh an iníon is óige chun pósadh. Éiríonn an nathair ina samurai óg, agus tagann an samurai óg a phiocadh suas a bhean chéile. Iompraíonn an iníon is óige gourd agus snáthaid agus leanann sí an samurai óg. Nuair a thugann an samurai óg a iníon is óige go dtí an linn snámha, insíonn sé don samúraí óg go bhfuil a iníon is óige chun é a phósadh, agus caitheann sé an gourd isteach sa linn. Báthadh an samurai óg. Déanann Konbitaro, a tháinig chun bheith ina shealgair, saigheada agus comhaireamh líon na mban le cait peataí. Is fuath le mná sealgairí, ach nuair a théann sealgairí ag seilg, tagann siad chun iad a phiocadh suas. Shoots an sealgair an chreiche, gabhálacha an chreiche an tsaighead, agus an tsaighead i bhfolach shoots an sealgair. Téann sealgair ag seilg. Tarraingíonn bean roth sníomh. Shoots sealgair bean le gunna. Déanann an bhean gáire. Múineann duine sealgair. Shoots sealgair bean le piléar. Imíonn an bhean. Faigheann an moncaí bás Beir leat ithir chun an moncaí a adhlacadh. Filleann m'iníon is óige abhaile. Labhraíonn athair lena iníon faoi phósadh. Dhiúltaigh an chéad deirfiúr, dhiúltaigh an dara deirfiúr, agus d'aontaigh an iníon is óige chun pósadh. Éiríonn le kappa ina samurai óg agus tagann sé chun a bhean chéile a fháil, agus leanann an iníon is óige an samurai óg le gourd agus le snáthaid. Tugann samurai óg a iníon is óige go dtí an linn snámha, insíonn sé don samúraí óg go bhfuil sí chun é a phósadh, agus caitheann gourd isteach sa linn. Éiríonn le kappa a iníon is óige a phósadh. Fuadaíonn deamhan an iníon is óige, ach scuabtar an diabhal uaidh le sruth agus faigheann sé bás. Pósann an iníon is óige Konbitaro, agus éiríonn an iníon is óige sásta. Ní hé seo an t-am chun fantasize faoi scéal chomh fada. Ina ionad sin le déanaí, bhí Kuromaru ag taisteal le madra áirithe. Bhí bród ar an madra go raibh sé ina dhia a d'fhéadfadh an todhchaí a thuar. Nuair a thrasnaíonn Kuromaru an droichead lena mhadra, coirteann an madra agus titeann Kuromaru isteach san abhainn. Rinne an madra gáire, ag rá nach mbeadh Kuromaru in ann fortunes a insint go luath amach anseo. Tá sé deacair aon tuar a dhéanamh faoi láthair, ach níl aon tréimhse cairde ann. filleadh. Shiúil dáréag sagart i róbaí bána ar an stáitse ceann ar cheann agus thosaigh siad ag suí síos. Ina theannta sin, tá beirt gléasta cosúil le ninjas dubh le feiceáil ón taobh clé ag iompar rud éigin mór, é a chur ar thaobh clé an stáitse, agus ansin imíonn siad go tapa. Breathnaíonn sé cosúil le doras beag adhmaid. Siúlann na manaigh i dtreo an kido agus suíonn siad aghaidh ar aghaidh, gan dul thar an kido. Go háirithe tá na manaigh ar chlé díreach os mo chomhair. Seachas aghaidh carachtair ar an stáitse, tá sé níos cosúla le héadan fir a mbuailim isteach air ar an tsráid. Mar sin féin, bhí aghaidh duine amhrasach péinteáilte bán. Tá a n-aghaidheanna, a n-aghaidheanna, a n-aghaidh ceart os comhair mo shúile ar feadh nóiméad. Tá an duine eile ag féachaint ar Kuromaru freisin. Imbhuaileann líne radhairc an stáitse agus líne radhairc ó phasáiste suíocháin an lucht féachana go foréigneach. Tá sé díreach cosúil le cath. Agus Kuromaru ar tí filleadh, bhraith sé go raibh rud éigin aisteach le feiceáil i gcúinne a shúil chlé. Is poll é. Nuair a bhuaileann an pasáiste an stáitse, is cinnte go síneann an pasáiste díreach faoi bhun an stáitse ar dheis. Seachas sin, ní bheadh ​​aon bhealach ag na paisinéirí sna suíocháin tosaigh pas a fháil. Tá sé sin intuigthe go hiomlán. Ach is é an rud ba mhaith liom dul chuige anois ná an taobh eile den chosán bláthanna. Síneann an hanamichi anois ar an taobh clé díreach den chosán a raibh Kuromaru ag siúl air agus tá sé ag stopadh anois. Mar sin féin, idir an hanamichi agus an aisle, tá limistéar suíocháin eile ar féidir freastal ar roinnt suíochán. Má fhéachann tú síos ó thuas, feicfidh tú spás suíocháin an lucht féachana ag síneadh ar chúl ar thaobh na láimhe deise den chosán bláthanna. I gcodarsnacht leis sin, is é an rud atá le déanamh againn anois ná an limistéar suíocháin ar an taobh eile ar thaobh na láimhe clé den chosán bláthanna. Ciallaíonn sé seo go gcaithfidh pasáiste ar a laghad a bheith ann do na paisinéirí a bheidh ag baint úsáide as na suíocháin tosaigh sa limistéar suíocháin ar thaobh na láimhe deise den chosán bláthanna, fiú ag an gcuid a chasann tú ar chlé ó dheireadh an phasáiste ina bhfuil tú. faoi ​​láthair. Agus tá sé ann i ndáiríre, agus tá sé i súile Kuromaru. Agus ba chóir go mbuailfeadh an sliocht sin deireadh ceart an chosáin bláthanna agus deireadh. Mar sin féin, chonaic mé rud éigin aisteach ann. Imbhuaileann an cosán a chasann ar chlé as seo leis an gcuid den chosán bláthanna is gaire don stáitse, ach casann an chuid sin dubh agus tá marbhántacht aisteach san aer. Is pasáiste faoi thalamh é. Thug mé faoi deara láithreach é. Is é seo an pasáiste áit a théann tú síos roinnt eitiltí de staighre, dul trí phasáiste an-ghearr, agus ansin dul ar ais suas an staighre chun teacht ar ghrúpa de suíocháin sa limistéar lár idir na suíocháin bhosca agus an hanamichi. Tá sé go maith ag leisce. Bogaim ar aghaidh go tapa, cas ar chlé, téigh síos an staighre mar a bhíothas ag súil leis, siúil trí thollán gearr, ansin téigh suas an staighre agus éiríonn mé isteach sa limistéar ar an taobh eile. Gan aon leisce, shiúil mé cúpla céim, chas mé ar chlé isteach sa phasáiste faoi na suíocháin bhosca, agus chuaigh mé sa treo eile ón stáitse. Mar sin féin, tá a cheann casta i dtreo an stáitse, agus ní fhágann a radharc an radharc ar thailte teampall Dojoji ar feadh nóiméad fiú. De réir mo chigireachta amhairc mheandarach, is cinnte go raibh suíocháin sa séú sraith ón tosaigh. Is cinnte gur suíochán folamh é. Is é an t-ordú uachtaracha ná siúl go réidh. An uair seo freisin, chrom mé síos agus dúirt, "Tá brón orm ..." ar an mbealach is subservient is féidir, ach le subserviture nádúrtha nár sheas amach ró-mhór, agus ba miracle é nach raibh ann ach spás amháin folamh sa seomra plódaithe. Chríochnaigh mé misean beag agus thuairiscigh mé go tapa mo rath. Cé nach cuma cad iad na suíocháin atá in aice láimhe, tá sé tábhachtach go mbeadh a fhios agat i gcás éigeandála. Ar thaobh na láimhe deise tá seanfhear le gruaig bhán ag caitheamh geansaí geal-daite, agus ar an taobh clé tá bean óg ag caitheamh seaicéad uachtar-daite. Sa suíochán tosaigh bhí bean ag caitheamh éadaí bána Seapánacha. Timpeallaithe ag dathanna geala, bhí an suíochán folamh seo faoi deara fiú ó fad. Fad a bhí an fear ag fanacht sa bhaile, d'iarr an tseanbhean air iasc a thabhairt, agus d'fhreagair an fear go raibh. Seasann fear ón urlár salachar le harpún, stabann píosa gainimh, agus deir sé gur ronnach é. Bhí sé chomh simplí sin. Brúigh na dreancaidí agus iad ag sileadh. Is fíor flea an suíochán seo. Chuir duine éigin dubh amach píosa páipéir le dúch agus dúirt sé gur éan na hoíche dorcha a bhí ann. An gceapann tú gur bhuaigh tú an comórtas? Mar sin féin, níorbh fhéidir an suíochán seo a líonadh. I ndáiríre, tá sé do chailliúint. Cailleann gearrthóir adhmaid a thua, téann sé sa tóir air, casann sé ina cicada, agus canann an cicada. Fuarthas an tua. Tailte teampall Dojoji. Crann silíní, crann giúise. Tá cloigín mór ar crochadh ó rópa dearg agus bán. Cuirtín dearg agus bán taobh thiar de. An teaghrán silíní-daite thuas. Bhí dáréag manach ina gcótaí bána agus cinn mhaola ina suí go hiomlán anois. Comhartha ón taobh thiar. I gcúinne mo shúil chlé, chonaic mé ball foirne baineann ag caitheamh éide dorcha glas ag lúbadh anonn ar thaobh na láimhe clé de na suíocháin ina raibh mé i mo shuí faoi láthair, i spás le sraitheanna suíocháin ar mo chúl, amhail is dá mbeadh rud éigin á iarraidh orm. neamhaird. Mar bhall dáiríre den lucht féachana atá paiseanta faoi dhul chun cinn an dráma. Má éilíonn tú droch-ghuth a dhéanamh, beidh sé ina núis do chustaiméirí eile. Tá mé cinnte go dtuigfidh an fhoireann é sin freisin. Cath ciúin. bhuaigh mé. Bhí an chuma ar an bhfoireann gur éirigh siad as agus gur chúlaigh siad ar chúl. Taistealaíonn moncaí, iompraíonn moncaí frog ar a dhroim, agus ritheann. Nuair a iompraíonn an frog an moncaí ar a dhroim agus an moncaí ag breathnú suas ar an spéir, bíonn scamaill ag eitilt. Nuair a éiríonn an moncaí as cúl an frog, deir an frog go bhfuil seacht n-áit san áit chéanna. Ná géilleadh don namhaid ag an leibhéal seo. Leanann an cath. Cé go bhfuil an lánúin ag guí, rugadh leanbh. Oibríonn leanbh mar sheirbhíseach ag teaghlach áirithe, agus nuair a théann an leanbh lasmuigh chun dul in éineacht leis an mball teaghlaigh, tagann an leanbh trasna ar dheamhan. Slogann an diabhal an leanbh, ach ceannaíonn an leanbh an deamhan. Nuair a oibríonn leanbh mar sheirbhíseach i dteaghlach eile agus go dtéann sé lasmuigh chun dul in éineacht leis an mball teaghlaigh, tagann an leanbh i ngleic le deamhain. Nuair a shlogann diabhal leanbh, éiríonn an leanbh ina fhear óg agus pósann sé iníon an teaghlaigh. Nuair a théann leanbh chun fónamh mar sheirbhíseach do theaghlach eile, agus go dtéann sé amach chun freastal ar an teaghlach, buaileann an leanbh leis na deamhain. Slogann an diabhal an leanbh, ach conquers an leanbh an diabhal agus tógann an taisce ó oileán na deamhain. Déantar go leor cásanna arís agus arís eile. Bhí irisleabhar tanaí ar a hucht ag bean óg ina suí sa suíochán clé a raibh an focal ``bozu'' scríofa air, agus ghlac sé mo shúil ar feadh nóiméad. Tá aird omnidirectional. Sin ceart, bhí an radharc roimhe seo faoi mhanach, ar chuala tú? Fuaim feadóg fhada tharraingt amach. D'fhill sé abhaile mar sin, ach bhí drogall ar an mbean agus chuir sí bran ríse air agus lig don ghaoth é a shéideadh, ach ina ionad sin d'éirigh sí sásta agus d'éirigh sí fliuch. Sin é Kuromaru anois. Nuair a bhíonn madra ag tafann, is dócha go gceapann sé go bhfuil sé chun ionsaí a dhéanamh air agus go bhfuil sé ar tí é a lámhach, ach i ndáiríre, tá an madra ag rabhadh dó go bhfuil rud eile cosúil le nathair ar tí ionsaí a dhéanamh air. Fuaim feadóg fhada tharraingt amach. Lá amháin, thug luch rís, mar sin chócaráil sé an rís agus d'oibrigh an luch. Nuair a chonnaic an rís é, ghoid luch é agus d'ith sé leis an miso a thug sé leis, agus d'éirigh sé feargach agus bhuail sé an luch, ag briseadh a fhiacail tosaigh. Mar sin tugadh ciceáil amach dom agus fostaíodh mé mar chócaire folctha i dteach salach eile, agus nuair a bhuail mé le hiníon an teaghlaigh, d'iarr sí orm an raibh mé i mo chócaire folctha. Nuair a d’éirigh an iníon tinn tháinig áiritheoir fortúin le feiceáil agus dúirt sé léi go raibh an fear a thaitin léi sa teach, agus nuair a chuir an máistir a sheirbhíseach ar cuairt chuici tinn, roghnaigh an iníon folcadh te a bheith aici. Ansin, tháinig an cócaire folctha ina fhear dathúil agus phós sé a iníon. Nuair a bhí sé nocht tháinig frog amach agus sheas sé air. Nuair a tháinig mé abhaile, mhalartaigh mé cuma agus amhráin le m’iníon. Sheol mé litir pictiúr amach freisin. Nuair a chuaigh sí ar thuras ag iompar connadh trom ar a druim, tháinig fear agus d'inis sé di cé chomh trua agus a bhí sé mar go raibh sé trom, agus thug dó an t-adhmad tine ar a druim. agus léim sé ar a dhroim. Fuaim na drumaí agus cláirsí ardchlaonta.