รู้ตัวอีกทีใจฉันก็มีแต่โนกิซากะ46

2020/1/13 Hayakawa Seira

คนนิจิวะ ฮายากาว่า เซย์ระค่ะ

ต้องไปโรงเรียนและไปทำงาน เป็นช่วงเวลาที่เรารักบ้านขึ้นสินะคะ

พรุ่งนี้ก็มาพยายามกันเถอะค่ะ！

วันนี้พิธีบรรลุนิติภาวะสินะคะ
ทุกคนที่เพิ่งบรรลุนิติภาวะ ยินดีด้วยค่ะ

และก็มิเรียซัง โมโมโกะซัง มิซึกิซัง ฮะซึกิจัง ยินดีด้วยที่บรรลุนิติภาวะค่ะ！

ได้เห็นรูปจากพิธีบรรลุนิติภาวะแล้ว สวยมาก ๆ เลย ปีหน้าฉันก็อยากเป็นผู้ใหญ่ที่ดูสง่าเหมือนพวกรุ่นพี่บ้างค่ะ^ ^

ตั้งตารอเลยล่ะค่ะ〜

ได้มีโอกาสแวะไปศาลเจ้าโนกิพร้อมกับเมมเบอร์ทุกคนและคุณผู้จัดการ เพิ่งเคยเข้าไปในศาลเจ้าโนกิเป็นครั้งแรก รู้สึกแปลกใหม่มากค่ะ^ ^

เสี่ยงเซียมซีได้ โชคดี ค่ะ

จะมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นไหมนะ？？

เริ่มงานแรก พอได้เจอกับรุ่น 4 ทุกคน ก็รู้สึกดีใจ ไม่ได้ดีใจแบบนี้มานานแล้วค่ะ

ได้เจอกันแทบทุกวันตลอด 1 ปี พอไม่ได้เจอกันหลายวันแล้วรู้สึกเหงาค่ะ

พอได้เจอกับทุกคนจึงดีใจ

ตอนกลับบ้านช่วงปีใหม่ บังเอิญได้เจอกับยันจัง พอนึกถึงระยะห่างระหว่างฮอกไกโดกับโอซาก้า ฉันก็เกิดเหงาขึ้นมาค่ะ

แบบว่าบอกไม่ถูกเหมือนกัน..？？

ช่วงนี้มีโอกาสได้ลองทำสิ่งใหม่ ๆ หลายต่อหลายอย่าง ฉันรู้สึกขอบคุณอย่างมากค่ะ การที่ได้มีประสบการณ์มากมาย มันไม่ใช่เรื่องปกติสามัญ แต่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่เกิดจากการที่เหล่ารุ่นพี่ได้ร่วมสร้างมันขึ้นมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ

อยากจะพยายามเพื่อไม่ให้ประสบการณ์เหล่านั้นสูญเปล่าไปค่ะ

เมื่อเวลาผ่านไป ก็อาจจะมีลืมเลือนไปบ้าง จึงอยากทำให้มันเป็นสิ่งล้ำค่าของฉันค่ะ

ทุกคนในปี 2020 มีสิ่งใหม่ ๆ ที่อยากจะทำกันหรือเปล่าค่ะ??

ถ้าไม่รังเกียจ เล่าให้ฉันฟังบ้างนะคะ=(^.^)=

เมื่อวานเป็นวันเกิดของมายุตันสินะคะ〜！

เมื่อปีก่อนฉันเครียดว่าจะซื้อของขวัญอะไรให้ดี

พอเปลี่ยนวันปุ๊บ (เลยเที่ยงคืนเข้าวันเกิด) ฉันก็โทรไป HBD แล้วก็ถามมายุว่าฉันเป็นลำดับที่เท่าไหร่ (ที่อวยพรวันเกิด) มายุตอบว่าเป็นคนที่ 3 ค่ะ เจ็บใจ ปีหน้าเลยตั้งใจจะโทรไปเป็นคนแรกให้ได้ แต่มายุก็ตอบมาว่า เธอเป็นคนแรกที่โทรมา (HBD) นะ☺︎

ดีใจจัง

ขอบคุณสำหรับมุขตลก และการไปไหนมาไหนเป็นเพื่อนฉันเสมอนะ ฉันไม่ค่อยได้พูดเลย

แต่ตอนที่ได้แสดงละครเวทีเซเลอร์มูนด้วยกัน ฉันดีใจมากเลยค่ะ สนุกมาก ได้ไปเซี่ยงไฮ้ด้วยกันด้วย!

ได้อยู่กับรุ่นพี่ด้วยกันเสมอ

กับจุนนะซัง

へへへ

ปีนี้ฉันจะได้แสดงละครเวทีเรื่อง Sumaho wo Otoshitadakenanoni แต่กังวลเล็กน้อยค่ะ เพราะไม่มีทั้งเพื่อนร่วมรุ่นหรือรุ่นพี่ร่วมแสดงด้วยเลยซักคน

แต่ก็อยากมีประสบการณ์เยอะ ๆ และเติบโตขึ้นค่ะ

ต้องพยายาม

หากมีเวลาว่างจากงาน ฉันจะไปดูละครเวทีของรุ่นพี่ค่ะ เพราะชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพราะช่วยให้ฉันได้เรียนรู้เยอะเลย^ ^

เมื่อเร็ว ๆ นี้ก็ได้ไปดูเรื่อง Kirei ของอิคุตะ เอริกะซังกับเรื่อง Moma no Kaseitankenki ของอิโคมะ รินะซังที่จบการศึกษาจากวงไปแล้วค่ะ

หลังดูจบไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร ฉันก็จะเอาบทที่ชอบไปฝึกซ้อมที่บ้านเพียงลำพังค่ะ

ดูเหมือนคนบ๊องเลยเนอะ 555

หลังจากเข้ามาอยู่โนกิซากะ46 ฉันจะเก็บตั๋วละครเวทีที่ใช้แล้วทุกใบ ทันทีที่ดูจบแล้วกลับมาถึงบ้าน จะนึกถึงเรื่องที่ไปดูมาว่าสนุกจัง แสงไฟบนเวทีสวยจัง ชอบช่วงเวลาแบบนี้มาก

ถึงจะแค่แป๊บเดียวแต่รู้สึกตกอยู่ในภวังค์ สุดยอดมากเลยค่ะ

กังวลอยู่เหมือนกันว่าฉันจะมีพลังแบบนั้นบ้างไหมน้า? แต่ฉันพยายามทำออกมาให้ได้แบบนั้นค่ะ

และไม่เฉพาะแค่ละครเวที แต่ไม่ว่าจะเป็นไลฟ์ งานจับมือ อีเวนท์ต่าง ๆ หรืออะไรก็ตามแต่ ฉันอยากเป็นคนส่งมอบสิ่งวิเศษแบบที่ใครได้เห็นก็รับรู้ได้ทันทีค่ะ

！ช่วงถามตอบไร้สาระ！

◯เซย์ระจังเคยเล่นสกีไหม？？
→ถ้าเลื่อนหิมะ เคยเล่น！！

เหมือนไม่ได้ตอบ

◯ปีนี้อยากกินอะไรมากที่สุด？
→อาหารตอนปีใหม่หรือไม่ก็ขนมที่เขาแจกในงานขาวแดงค่ะ

◯ชุดที่เซย์ระจังชอบที่สุดคือชุดไหน？？
→ชุดใน Influencer MV ค่ะ！

รายละเอียดอยู่ใน Nogizaka46×Weekly Playboy ถ้าสะดวกก็ไปซื้อหามาอ่านกันนะคะ

ได้ใส่ชุดนี้ด้วย ดีใจมาก

◯กับข้าวอะไรที่เซย์ระจังคิดว่าเหมาะทานกับข้าวที่สุด？
→ที่บ้านฉันได้ทานแซลม่อนย่างกับบ๊วยตากแห้งกับซุปมิโสะหมูค่ะ แต่ไข่ก็ชอบ ทาราโกะ มัสตาร์ดก็ชอบ สาหร่ายเกาหลีก็ชอบมาก ยากิโซบะและคาราอาเกะก็ชอบ
ชอบชอบชอบ

◯มีเครื่องสำอางค์ที่เซย์ระจังอยากแนะนำไหม？？
→พักนี้ฉันชอบ eyeshadow palette สีน้ำตาลของ CLIO ค่ะ ชอบ〜

ไม่มีประโยชน์เลยเนอะ

จบแล้ว

ช่วงนี้หัวใจล่องลอยตลอดเลย

รู้ตัวอีกทีก็เผลอคิดโน่นนี่ไปเรื่อย อย่างเช่นกังวลในเรื่องที่ไม่ชัดเจนหรือเกิดเหงาขึ้นมา

จะรู้สึกอะไรแบบนั้นค่ะ

เพราะใกล้ถึงวันวางแผงซิงเกิ้ลถัดไปแล้วใช่ไหมล่ะคะ

กังวลเรื่องพฤติกรรมที่แสดงออกของวันนี้ใช่ไหมค่ะ

ตัวเองไม่มีความมั่นใจใช่ไหมคะ

ชิราอิชิซังประกาศจบการศึกษาใช่ไหมคะ

ไม่ว่าเรื่องไหน ฉันก็จะเก็บมาคิดหมดเลย

แต่ฉันคิดว่าเกือบทั้งหมดมาจากการที่ชิราอิชิซังประกาศจบการศึกษาค่ะ

ใน 1 ปี พอรู้ตัวอีกทีใจฉันก็มีแต่โนกิซากะ46 แล้วค่ะ

ถึงทำกิจกรรมในฐานะโนกิซากะ46 มาตลอด 1 ปีแล้วก็ตาม แต่กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับรุ่นพี่นาน ๆ ยังมีไม่มากค่ะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม ในใจฉันคิดว่าชิราอิชิซังคือคนสำคัญของโนกิซากะ46 ค่ะ

ไม่ใช่เพียงรูปลักษณ์ภายนอก แต่ภายในก็งดงาม ฉันปลื้มชิราอิชิซังมาตลอด เวลาที่ได้สัมผัสความอ่อนโยนจากภายใน (โนกิ) นั้นมีจำกัด หากฉันรู้ตัวเร็วกว่านี้ซักหน่อย ตัวฉันในตอนนี้อาจจะแตกต่างกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันก็ได้

พอเข้าโนกิซากะ46 ก็ได้เจอกับรุ่นพี่ที่งานคริสต์มาสทันที ได้เห็นรัศมีออร่า ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่รู้ตัวอีกทีฉันก็ร้องไห้แล้วค่ะ แต่ในตอนนั้นคนที่ถือทิชชู่แล้วเข้ามาถามฉันว่า เป็นอะไรหรือเปล่า? ก็คือชิราอิชิซังค่ะ ใจดีมากเลยค่ะ

แล้วฉันก็ตื่นเต้นกว่าเดิม จำได้ว่าน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ

คิดตลอดเลยว่าอยากอยู่ข้าง ๆ ความอ่อนโยนนั้นให้มากกว่านี้ค่ะ

อยากคุยด้วยมากกว่านี้ค่ะ

การได้รู้จักรุ่นพี่ทำให้ฉันรู้ว่าโนกิซากะ46 สำคัญกับฉันมากที่สุดในเวลานี้

เวลาที่เหลือเพียงน้อยนิด อยากจะเรียนรู้ให้มาก ๆ

แม้เพียงเล็กน้อยแต่ฉันอยากจะร่วมเป็นส่วนหนึ่งเพื่อให้ชิราอิชิซังจบการศึกษาไปอย่างสบายใจค่ะ

จะพยายามค่ะ

พรุ่งนี้ยาคุโบะ

แล้วเจอกันนะ

（2020.1.13 ฮายากาว่า เซย์ระ）