見出し画像

ラジオ生活:音楽の泉 ショパン「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」

聞き逃しサービス 2024/07/27 放送

音楽の泉


「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」
( Cello Sonata in G minor, Op. 65 )
[ Sonata wiolonczelowa g-moll op. 65 ]
作曲: ショパン ( Fryderyk Franciszek Chopin )
ミーシャ・マイスキー(チェロ)
マルタ・アルゲリッチ(ピアノ)
(29分38秒)

開始より06分30秒頃 (終了より43分29秒前頃)


配信終了 2024/08/03 05:50



番組情報



Google検索 URL>
https://www.google.co.jp/search?tbm=vid&hl=ja&source=hp&biw=&bih=&q=Chopin+Cello_Sonata_Op_65



Bing検索 URL> https://www.bing.com/videos/search?q=Fryderyk_Franciszek_Chopin+Sonata_wiolonczelowa_op_65














〜〜
〜〜〜
☆★☆ ショパン「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」について【目次】☆★☆
〜〜〜
〜〜
1. ショパン「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」について
 1.1 Wikipedia JA(日本版)の抜粋
 1.2 Wikipedia EN(英語版)の抜粋、および、その日本語翻訳
 1.3 Wikipedia PL(ポーランド版)の抜粋、および、その日本語翻訳
〜〜

〜〜
2. 作曲者:ショパン について
 2.1 Wikipedia PL(ポーランド版)の抜粋、および、その日本語翻訳
 2.2 ショパンの作品リストへのリンク・Wikipedia EN(英語版)
〜〜

〜〜
〜〜〜
<<< 以下、参照しているWikipediaなどへのリンクはそれぞれの先頭あたりで紹介してます。>>>
〜〜〜
〜〜








〜〜
1. ショパン「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」について
 1.1 Wikipedia JA(日本版)の抜粋
〜〜

ショパン「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」
Wikipedia JA(日本版) URL> https://ja.wikipedia.org/wiki/チェロソナタ_(ショパン)


 チェロソナタ ト短調 作品65は、フレデリック・ショパンが1846年に完成した、チェロとピアノのための室内楽曲である。ショパンはピアノとチェロのための作品を3曲残しており、そのうち2曲は青年期に書かれたものであるが、この作品は最後の室内楽曲であるばかりでなく、生前に発表・出版された最後の作品でもある。
…  
【曲の構成】
《》第1楽章 Allegro moderato ト短調 4分の4拍子
 ソナタ形式。下降音型を特徴とする第1主題、瞑想的な第2主題からなるが、かなり高度な和声法・転調・対位法・展開技法などが駆使されている。冒頭からピアノの主題-カデンツァが流れ、チェロが野太い主題でそれに答える。再現部で第一主題が再現されず第二主題が再現されるのは、彼のピアノソナタ(第2番・第3番)と共通する。転調も用意してト短調に止まらず、変ロ長短調・変ニ長調などとピアニズムにも配慮したものとなっている。コーダはチェロの凱歌。
…  
《》第2楽章 Scherzo, Allegro con brio ニ短調 4分の3拍子
 スケルツォ形式。スケルツォ部では拍節感が明快な主題が奏され、これが転調を繰り返し豊かな色彩を帯びたものとなっている。中間部ではニ長調に転じ、チェロがレガートで歌う主題がスケルツォ部の主題と対比され美しい。この部分のピアノ伴奏(右手声部)では、広い音形が用いられている。
…  
《》第3楽章 Largo 変ロ長調 2分の3拍子
 緩徐楽章。自由な歌謡形式。アルフレッド・コルトーはこの楽章をピアノ独奏用に編曲している。
…  
《》第4楽章 Finale, Allegro ト短調 2分の2拍子
 ロンド形式を組み込んだソナタ形式。第1主題では、スケッチのみ残されている未完の『オクターヴのカノン』の半音階的な主題が使われ、この主題がチェロとピアノによって対位法的に絡み合いながら進行する。第2主題では、転じて全音階的な重音奏法が用いられ、この二つの主題が対比されることによって曲は展開を繰り広げた後、最後はコデッタ主題によりト長調で結ばれる。

〜[上記wikipediaより抜粋。]



〜〜
1. ショパン「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」について
 1.2 Wikipedia EN(英語版)の抜粋、および、その日本語翻訳
〜〜

Cello Sonata (Chopin)
Wikipedia EN(英語版) URL> https://en.m.wikipedia.org/wiki/Cello_Sonata_(Chopin)


 The Cello Sonata in G minor, Op. 65, was written by Frédéric Chopin in 1846-1847. It is one of only nine works of Chopin published during his lifetime that were written for instruments other than piano (although the piano still appears in every work he wrote). Chopin composed four sonatas, the other three being piano sonatas. The cello sonata was the last of Chopin's works to be published in his lifetime.

 The sonata was written for and dedicated to Auguste Franchomme. The sonata is remarkable for the concentration of its material: much of the music of the first movement grows out of the cello’s opening statement, and certain theme-shapes appear in all its movements. The last three movements were first publicly performed by Franchomme and Chopin at the composer's last public concert, at the Salle Pleyel on 16 February 1848.
…  
【Structure】
 The composition consists of four movements:
 1. Allegro moderato in G minor
 2. Scherzo in D minor, Trio in D major
 3. Largo in B-flat major
 4. Finale. Allegro in G minor, ending in G major

 It takes around 30 minutes to perform.

〜[Excerpt from above wikipedia]
〜[上記wikipediaの日本語翻訳は次の通り。翻訳にはアプリ「DeepL」を使用。]
〜 
 チェロ・ソナタ ト短調 作品65は、フレデリック・ショパンが1846年から1847年にかけて書いた作品である。 ショパンが生涯に発表した作品のうち、ピアノ以外の楽器のために書かれた9曲のうちのひとつである(ただし、ショパンが書いたすべての作品にピアノは登場する)。 ショパンは4曲のソナタを作曲しており、他の3曲はピアノ・ソナタである。 チェロ・ソナタは、ショパンが生涯最後に出版した作品である。

 このソナタはオーギュスト・フランショームのために書かれ、フランショームに献呈された。 第1楽章の音楽の多くはチェロの冒頭の声明から生まれ、すべての楽章に特定の主題が現れる。 最後の3楽章は、1848年2月16日にプレイエル・サルで行われたフランショームとショパンの最後の演奏会で初演された。
…  
【構成】
 4つの楽章からなる:
 1. アレグロ・モデラート ト短調
 2. スケルツォ ニ短調 トリオ ニ長調
 3. ラルゴ 変ロ長調
 4. フィナーレ アレグロ ト短調 終曲 ト長調

 演奏時間は約30分。






〜〜
1. ショパン「チェロ・ソナタ ト短調 作品65」について
 1.3 Wikipedia PL(ポーランド版)の抜粋、および、その日本語翻訳
〜〜

Sonata wiolonczelowa (Chopin)
Wikipedia PL(ポーランド版) URL> https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Sonata_wiolonczelowa_(Chopin)


 Sonata wiolonczelowa g-moll op. 65 – sonata na fortepian i wiolonczelę skomponowana przez Fryderyka Chopina w latach 1845–1847.

 Jest to ostatni utwór Chopina wydany za jego życia z numeracją opusową. 
…  
【Historia】
 Chopin rozpoczął komponowanie opusu 65 podczas pobytu w Nohant w 1845. Praca nad utworem trwała z przerwami i nastręczała kompozytorowi trudności, o czym wspominał sam Chopin, a co zdaniem Ignaza Moschelesa jest widoczne w zapisie nutowym. Znanych jest ponad dwieście szkiców Sonaty, które znajdują się w zbiorach Towarzystwa im. Fryderyka Chopina oraz w zbiorach prywatnych w Paryżu. Część z tych zbiorów uporządkował Ludwik Bronarski.

 Fragment utworu Chopin grał z Auguste’em Franchomme’em w grudniu 1845. Prace kontynuowane były podczas kolejnego pobytu w Nohant, w okresie od maja do października 1846. Adam Zamoyski sugeruje, że słowa kompozytora w liście z 8 lipca 1846 do Franchomme’a odnoszą się właśnie do prac nad Sonatą wiolonczelową.

 17 lutego 1847 w mieszkaniu Chopina z udziałem Franchomme’a odbyło się wykonanie ostatecznej wersji utworu. Przysłuchiwać mieli się temu Emmanuel Arago, Eugène Delacroix, Wojciech Grzymała i George Sand. 23 marca duet ponownie wykonał Sonatę podczas prywatnego koncertu u Delfiny Potockiej, na którym obecne były m.in. Maria Wirtemberska, George Sand oraz członkowie rodziny Czartoryskich.

 Premiera utworu odbyła się na koncercie 16 lutego 1848 w paryskiej Salle Pleyel[w innych językach], podczas którego Chopin i Franchomme wykonali m.in. Sonatę wiolonczelową, pomijając jej pierwszą część, która zdaniem Camille O'Meara, uczennicy Chopina, nie spodobała się wcześniejszym słuchaczom, jako „przeładowana i niezbyt jasna”.

 Próba odbyła się kilka dni wcześniej u Delfiny Potockiej. Obecni byli na niej również Czartoryscy, Konstanty Gaszyński, Maria Kalergis i Józef Bohdan Zaleski[19]. W koncercie 16 lutego brali udział również inni muzycy. Nie drukowano afiszów ani programów. Około dwóch tygodni przed koncertem wyprzedano wszystkie trzysta biletów (część z nich Chopin zarezerwował dla swoich znajomych, z których niektórzy – mając wiedzę o planowaniu koncertu – dokonali ich wcześniejszej rezerwacji we własnym zakresie). Był to ostatni występ Chopina w Paryżu.

 22 lutego w Paryżu wybuchła rewolucja lutowa, w związku z czym odwołano kolejny koncert Chopina, zaplanowany na 10 marca[20], którego organizacji był on początkowo niechętny[e], mimo sześciuset osób, które zapisały się na listę oczekujących na bilety w momencie wyprzedaży pierwszego koncertu. Tydzień rewolucji Chopin „przeleżał bezczynnie w łóżku”.

 Utwór został dedykowany Auguste’owi Franchomme’owi. Umierający Chopin miał prosić Marcelinę Czartoryską i Franchomme’a o wykonanie Sonaty g-moll 16 października 1849. Wykonanie przerwano po kilku taktach z powodu ataku duszności u Chopina.
…  
【Budowa i charakterystyka】
 Sonata składa się z czterech części:
 1. Allegro moderato (234 takty)
 2. Scherzo. Allegro con brio (259 taktów)
 3. Largo (27 taktów)
 4. Finale. Allegro (199 taktów)

 Sonata wiolonczelowa jest jednym z czterech utworów kameralnych stworzonych przez Chopina, w tym jednym z trzech utworów skomponowanych na fortepian i wiolonczelę.

 Budowa cyklu sonatowego w Sonacie g-moll podobna jest do budowy fortepianowej Sonaty h-moll op. 58, z wyjątkiem wyraźnie krótszej części wolnej w op. 65. Allegro sonatowe ma charakter podobny do ballady. Scherzo ma tradycyjną trzyczęściową formę[26] (w tonacjach d-moll–D-dur–d-moll) i opiera się na prostych tematach „przypominających melodykę ludową o nieokreślonym obliczu narodowym”. Część wolna, Largo, napisana została w nietypowym metrum 3/2. Charakter finału w formie ronda nawiązuje do etiudy, preludium figuracyjnego.

 Utwór różni się stylistycznie od wcześniejszych kompozycji Chopina. Cechą charakterystyczną wszystkich części jest obecność motywów (opartych na interwale sekundy), które realizują zasadę jedności cyklicznej utworu znaną z późniejszych sonat romantycznych. Jest to jedyne dzieło Chopina mające tę cechę. Pod względem harmonicznym utwór antycypuje połączenia akordowe oraz ogólny styl muzyki 2. połowy XIX wieku.

〜[Excerpt from above wikipedia]
〜[上記wikipediaの日本語翻訳は次の通り。翻訳にはアプリ「DeepL」を使用。]
〜 
 チェロ・ソナタ ト短調 作品65 - 1845年から1847年にかけてショパンが作曲したピアノとチェロのためのソナタ。

 ショパンが生前、作品番号付きで出版した最後の作品である。
…  
【歴史】
 ショパンは1845年にノアンに滞在している間に作品65の作曲を始めたが、作曲は断続的に続けられ、ショパン自身が言及し、イグナーツ・モシェレスが楽譜に記しているように、作曲家に困難をもたらした。 ソナタのスケッチは、フライデリク・ショパン・ソサエティのコレクションやパリの個人コレクションに200点以上あることが知られている。 これらのコレクションのいくつかは、ルドヴィク・ブロナルスキによって整理された。

 ショパンは1845年12月にオーギュスト・フランコムとこの作品の断片を演奏し、その後1846年5月から10月までノアンに滞在していた間、作業を続けた。 アダム・ザモイスキは、1846年7月8日にフランコムに宛てた手紙にある作曲家の言葉が、チェロ・ソナタの作業を指していると示唆している。

 1847年2月17日、フランコムも同席し、ショパンのフラットでこの作品の最終版の演奏が行われた。 この曲は、エマニュエル・アラゴ、ウジェーヌ・ドラクロワ、ヴォイチェフ・グルマワ、ジョルジュ・サンドらに聴かれることになった。 3月23日には、マリー・ヴュルテンベルスカ、ジョージ・サンド、チャルトリスキ家のメンバーなどが出席したデルフィナ・ポトツカ邸でのプライベート・コンサートで、デュオはソナタを再演した。

 初演は1848年2月16日、パリのプレイエル・サルで行われ、ショパンとフランコムによるチェロ・ソナタが演奏された。

 リハーサルは数日前にデルフィナ・ポトツカの自宅で行われた。 また、チャルトリスキ夫妻、コンスタンチィ・ガシンスキ、マリア・カレルギス、ヨゼフ・ボダン・ザレスキも参加していた[19]。 他の音楽家たちも2月16日のコンサートに参加した。 プラカードやプログラムは印刷されなかった。 コンサートの約2週間前、300枚のチケットはすべて完売した(ショパンはそのうちの何枚かを友人たちのために予約していたが、コンサートの企画を知った友人たちが自ら事前に予約したものもあった)。 これがショパンのパリでの最後の演奏となった。

 2月22日、パリで二月革命が勃発し、ショパンが当初開催を渋っていた3月10日に予定されていた次の演奏会[20]は、最初の演奏会が完売した際、600人もの人々がチケットのキャンセル待ちリストに申し込んでいたにもかかわらず、キャンセルされた。 革命の週、ショパンは「ベッドに横になっていた」。

 曲はオーギュスト・フランショームに捧げられた。 瀕死のショパンは、1849年10月16日、マルチェリーナ・チャルトリスカとフランコムにト短調のソナタを演奏してもらうことになっていた。 ショパンの息切れの発作により、演奏は数小節で中断された。
…  
【構成と特徴】
 ソナタは4つの楽章からなる:
 1.アレグロ・モデラート(234小節)。
 2.スケルツォ アレグロ・コン・ブリオ(259小節)
 3.ラルゴ(27小節)
 4. フィナーレ アレグロ(199小節)

 チェロ・ソナタは、ショパンが作曲した4つの室内楽曲のうちの1つで、ピアノとチェロのために作曲された3曲のうちの1つである。

 ト短調ソナタのソナタ・サイクルの構成は、作品65の緩徐楽章が明らかに短いことを除けば、ピアノ・ソナタロ短調作品58のそれと似ている。 ソナタ・アレグロはバラード風の性格を持つ。 スケルツォは伝統的な3楽章形式[26](ニ短調→ニ長調→ニ短調)で、「民族的な顔のはっきりしない民謡を思わせる」単純な主題に基づいている。 緩徐楽章のラルゴは、3/2という非典型的な拍子で書かれている。ロンド形式のフィナーレの性質は、エチュード(形象的な前奏曲)を思わせる。

 ショパンの初期の作品とは様式的に異なる。 全楽章の特徴は、モチーフ(1秒の音程に基づく)の存在であり、これは後のロマン派ソナタで知られる作品の循環的統一性の原理を実現している。 この特徴を持つショパンの唯一の作品である。 和声的には、この作品は19世紀後半の和音のつながりや音楽の一般的なスタイルを先取りしている。





〜〜
2. 作曲者:ショパン について
 2.1 Wikipedia PL(ポーランド版)の抜粋、および、その日本語翻訳
〜〜

Fryderyk Franciszek Chopin
Wikipedia EN (英語版) URL> https://en.m.wikipedia.org/wiki/Fryderyk_Franciszek_Chopin
Wikipedia PL (ポーランド版) URL> https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Fryderyk_Franciszek_Chopin


 Fryderyk Franciszek Chopin (fr. Frédéric Chopin), forma spolszczona: Szopen (ur. 22 lutego lub 1 marca 1810↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Od października 1831 roku mieszkał we Francji.
 Jest uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów romantycznych, a także za jednego z najważniejszych polskich kompozytorów w historii. Był jednym z najsłynniejszych pianistów swoich czasów, często nazywany poetą fortepianu. Elementami charakterystycznymi dla utworów Chopina są pogłębiona ekspresja oraz czerpanie z wzorców stylistycznych polskiej muzyki ludowej.
 Z okazji 150-lecia urodzin Fryderyka Chopina uchwałą Rady Państwa z 8 maja 1958 rok 1960 został ogłoszony Rokiem Chopinowskim. Z okazji jubileuszu 200-lecia urodzin Chopina zarówno uchwałą Sejmu RP z 9 maja 2008, jak i uchwałą Senatu RP z 7 października 2009, rok 2010 został ustanowiony Rokiem Fryderyka Chopina. 

〜[Excerpt from above wikipedia]
〜[上記wikipediaの日本語翻訳は次の通り。翻訳にはアプリ「DeepL」を使用。]
〜 
 フレデリック・ショパン(Fr. Frédéric Chopin)、ポロン化した形:ショパン(Fr. Frédéric Chopin、1810年2月22日または3月1日ジェラゾヴァ・ヴォラ生まれ、1849年10月17日パリ没)は、ポーランドの作曲家、ピアニスト。1831年10月からフランスに住む。
 ロマン派を代表する作曲家であり、ポーランドを代表する作曲家でもある。当時最も有名なピアニストの一人であり、ピアノの詩人とも呼ばれた。ショパンの作品の特徴は、深みのある表現とポーランドの民族音楽の様式を取り入れたことである。
 1958年5月8日、ショパン生誕150周年を記念して、国家評議会の決議により1960年がショパン・イヤーとされた。ショパンの生誕200周年を記念して、2008年5月9日のポーランド国民議会決議と2009年10月7日のポーランド上院決議により、2010年は「フライデリク・ショパン年」とされた。






〜〜
2. 作曲者:ショパン について
 2.2 ショパンの作品リストへのリンク・Wikipedia EN(英語版)
〜〜

フレデリック・ショパンの作品番号別作品リスト
Wikipedia EN(英語版) URL> https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_compositions_by_Frédéric_Chopin_by_opus_number





〜〜
〜〜〜
〜〜

この記事が気に入ったらサポートをしてみませんか?