見出し画像

Verba Obscuri Viri

"Sing me, o goddess! of the craft of anti-regime activists"


Mihi cane, o diva artem adversorum auctoritatem,
quid est, quae faciat quibusque placeat,
qua comites famamque metunt scientia valentes,
cum amici iuvandi sunt laedendi inimici.
Prima humilibus malum summum est lingua,
quem ira sequitur severa ulciscendi magnorum:
tantum opera linguae oportet agere tuae,
quantum socii tuam verentes haerent tibi.
Omnes amicum vindicare ius postulat amicitiae,
nemo favet testis alieni dicente amico.
Cave amicitiam notorum amicos habentiumque multos,
quorum familiares possunt iudeces esse tui.
Crede eorum quibus es credendus nemini,
nisi pestemque vident futurum te fortasse.
Sapiens est qui contumelias numquam agat,
sapientior ferat, sed sapientissimo sunt amici
iudicentes pro accusatore contumelias ita esse;
videris sapiens tacendo, si utilis minime.
Lude seniores in retia stultos agitantes,
ne spe famae sicut asinus abducere:
Profugus supplexque nam es exsul patriae,
potestate tyranni licta, multorum est auctoritas.

Fama vinum iuvenibus, infirmis et venenum;
nil datori, tibi debium sed maximum:
quicumque famam studio dant coraces sunt,
vagantes tuum desiderant corporem pretio nullo.
Arte simulandi viri ferunt letum perfidi,
dissimulando sed tectum mulieres generis perniciosi:
quaecumque femina tibi dat, cave dulcia,
quae tua culpa futura mente motata.
Infirma est honesta viros ante malevolentes,
improba sed quidem invicta opere vulgi:
aeque vitia virorum inter feminas sunt,
creditave ergo creditusve, eandem tibi catamitatem.
Neminem maledice, ut maledicere possis aliquem:
fortissima mirandaque est arma visa nemine.
Istos solos insulte libere, et pauperes
quos contemnet vulgus, moderate, feminarum neminem.
quia tempus etiam est inopibus cumulandi,
quando solus fulciatur qui ceciderit semel?
Ille incuset qui inquirat, responde tacendo,
quam quaereret infestus nullis de novis,
pertinacem reprehende, ut quid est tantum,
celebratus quo privatum infert utentem tacendo.

Ecce quod domini erunt donec homines,
nomine nova inexpertis uncum arcanum parantes.
nec probiores oppressi sunt opprimentibus nobis,
nec madidis lacrima solet plus condolere.
Quid meret pecus homonculorum caecum debilium?
personam discribit scelesti virtuosique clauda fortuna.
facile est mens affecta casu temporis,
de populo optimisque ac monarchia disputant.
Libertatem legisti, quid dixisti eheu, libertas!
sine aequitate, comitas excepta iustitiaque contempta?
manes quis ituros cernit tyranni imum,
hostium eius et caelum eadem fine?
Quis spurcorum cura reipublicae decorum sentiat,
sapiatne novus homo blandusque turbae liberaliter?
commoda sua tuetur quisque si sanus,
eadem causa multitudo se putat meliorem!
Dixi, non vero te desperantem malo,
iniuriam faciam fraudeque, dimidiatum cum lateam.
arbitrantur omnes non ignorando sed spectando,
cui prosit umquam malum si inauditum?
Admone, ad finem iam principium omnium:
natura quaerenda numen hominesque sint reverendi.


この記事が気に入ったらサポートをしてみませんか?