4th August 2023: Lost yet found
เชื่อว่าเราทุกคนต้องเคยลืมของเอาไว้ที่ไหนสักแห่ง
ถ้าโชคดีหน่อยก็คงจะหาเจอได้ในไม่ช้า แต่ทว่าทุกคนไม่ได้โชคดีเสมอไป
เราอาจจะทำสิ่งนั้นหายไปตลอดกาล และบางอย่างไม่สามารถถูกแทนด้วยสิ่งอื่นหรือคนอื่นได้ ถึงแม้จะมีเงินมากมายมหาศาลหรือมีอำนาจอันล้นพ้น
แต่ไม่ว่าจะเราพบเจอกับสิ่งที่หายไปหรือไม่ แต่เมื่อสิ่งหนึ่งได้หายไปจากชีวิตเรา
เรามักจะได้พบเจอกับสิ่งใหม่เสมอ ไม่เร็วก็ช้า เราจะลืมและไม่ได้เสียใจที่ได้ทำบางอย่างหายไป เพียงแต่ต้องให้เวลาช่วยเรา
*****
เราเองก็เคยทำตัวเองหายไป แต่ไม่นานก็มีคนพบเจอเราอีกครั้ง
และไม่นานตัวตนเราก็หายไปอีกครั้ง มันเป็นวัฏจักรของชีวิตที่ใครก็ต้องเจอ
ไม่มีใครหรือสิ่งไหนจะคงอยู่ตลอดกาล
ความไม่แน่นอนของชีวิตคือความแน่นอนที่สุด
ก็คงเหมือนกับเก้าอี้ตัวนี้ ที่ครั้งหนึ่งในชีวิตของมันเคยเป็นที่ต้องการของผู้ที่เป็นเจ้าของ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เก้าอี้ตัวนี้เก่าลงและผุพังจนใช้งานไม่ได้ สุดท้ายถูกทอดทิ้งให้อยู่เพียงผู้เดียว ไม่มีใครผิดในเรื่องนี้ แค่เมื่อถึงเวลาเราก็ต้องยอมทิ้งอะไรบางอย่างไว้เพื่อเดินหน้าไปต่อ เราไม่สามารถเก็บทุกอย่างเอาไว้กับตัวเราได้
เราฝืนแรงโน้มถ่วงไม่ได้ ฝืนโชคชะตาก็ไม่ได้ ฝืนน้ำให้ไหลไปก็ไม่ได้
เราไม่สามารถฝืนหรือเหนี่ยวรั้งสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้
แต่ไม่ว่าเราจะสูญเสียหรือเราเองเป็นผู้ที่ถูกทิ้งก็ตาม ก็ไม่ต้องเสียใจไปหรอก
เพราะมันคือสัจธรรมของชีวิต
*****
ตอนที่เดินทางไปที่เกาะ 江の島 เราไปด้วยใจที่ว่างเปล่า ไม่มีความสุข ค่อนไปทางทุกข์แต่ก็อยากที่จะใช้ชีวิตต่อ เขาบอกว่าในเกาะนี้มีแมว เราหาเท่าไรก็หาไม่เจอเลย
จนสุดท้ายก่อนกลับไปที่พัก ก็ได้เจอกับน้องแมวโดยบังเอิญ ได้เจอกับน้องแมวที่ตามหามาตลอดทั้งวัน นี่สินะ เมื่อเราเลิกตามหา เราก็ได้พบกับสิ่งที่เราต้องการ โดยไม่ต้องออกแรงอะไรให้เหนื่อย ทำให้วันนั้นเรารู้สึกหดหู่และมีความสุขไปพร้อม ๆ กัน
*****
เดินอยู่ในเกาะไปเรื่อย ๆ ก็ต่างเห็นคู่รักใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุข
เราเองก็เคยมีความรู้สึกเช่นนั้น เมื่อไม่นานมานี้เอง
ถึงแม้ในใจจะเหงามากแค่ไหน แต่ก็รู้สึกยินดีที่พวกเขามีความสุข ได้ใช้เวลาร่วมกัน
เราคิดอย่างเพ้อฝันว่า 'คงจะดีมากแน่ ๆ ถ้าได้มาดูพระอาทิตย์ตกดินกับคนที่เรารักที่นี่'
มันสวยมาก มากจนเรารู้สึกหวงแหนที่นี่ อยากจะกลับมาอีกครั้งกับคนที่เรารักและรักเรา เราไม่อยากให้ที่นี่เป็นเพียงสถานที่พลอดรักที่เบาบาง ที่เมื่อเลิกกันกับคนนั้นไป สถานที่นี้ก็กลายเป็นสถานที่เลวร้าย และไม่สามารถกลับมาที่นี่อีกครั้งได้แล้ว
เราห้ามให้ตัวเองสร้างความทรงจำร่วมกันกับใครไม่ได้หรอก เรารู้ดี แต่หลังจากนี้เราจะระมัดระวังมากขึ้น ไม่ให้สถานที่ ๆ เราหวงแหนกลายเป็นสถานที่น่าเศร้าแบบนั้น
*****
ในระหว่างที่นั่งกินข้าว ก็ได้เจอกับวิวนี้โดยบังเอิญ วินาทีนั้นเราคิดเลยว่า 'เราจะกลับมาอีกครั้งกับคนที่เรารัก' และสถานที่นี้จะเป็นสถานที่สำหรับคนเช่นนั้นเท่านั้น
เราจะไม่ให้โอกาสครั้งนี้หลุดมือไปอีก เราจะระมัดระวังมากขึ้นหากจะต้องสร้างความทรงจำอะไรกับใครอีก จะไม่ยอมให้ที่ไหนเป็นสถานที่แห่งความทรงจำที่แย่อีก เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น คงไม่มีที่ไหนที่หลงเหลือไว้ให้เรา เราคงไม่มีที่ยืนอีกต่อไป
*****
การมาที่เกาะนี้ในครั้งนี้ ทำให้เราได้พบตัวเอง
ลมทะเล เสียงของคลื่น และกลิ่นของทะเลจาง ๆ ช่วยปลอบประโลมใจเราให้ผ่อนคลาย
ถึงแม้เราสูญเสียสิ่งที่มีค่าในชีวิตไปในช่วงเวลาที่ใกล้เคียงกันก็ตาม แต่เรากลับพบกับตัวเองในมุมที่ไม่เคยมีใครรู้มาก่อน แม้กระทั่งตัวเราเอง
"เราเป็นคนที่เข้มแข็งมากนะ"
แม้จะไม่อยากมีใครเชื่อสิ่งนี้ แต่เราผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากมาได้ถึง 2 ครั้ง
แต่เราจะให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย
เราจะไม่ยอมให้ใครมาพรากความสุขและรอยยิ้มของเราไปอีกแล้ว
เราจะไม่ยอมให้ใครมาพรากตัวตนที่เราค้นพบหรือสถานที่ ๆ เราชื่นชอบไปอีกแล้ว
เราจะไม่ยอม…
ชีวิตของคนเรามันสั้นมาก
พรุ่งนี้เราอาจจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกแล้วก็ได้ และโลกหน้าก็อาจจะไม่มี
ทำไมไม่ใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุดในวันนี้หละ?
ถึงแม้จะคิดได้แบบนั้น แต่สมองกับหัวใจก็ไม่เคยไปด้วยกัน
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราต้องมีสติในทุกการกระทำของเรา
ในช่วงนี้ เราได้มีเวลาอ่านหนังสือและอยู่กับตัวเองมากขึ้น
เราได้ไปอ่านเจอประโยคหนึ่งในหนังสือ Lost ด้วยดวงใจที่สูญหาย
เนื้อหาอาจจะไม่เกี่ยวกับเรื่องที่พูดมาซะทีเดียว แต่เมื่ออ่านก็ทำให้ได้สัมผัสถึงความไม่แน่นอนของโลกใบนี้
ในหนังสือเขียนเอาไว้ว่า…
คุณทิ้งความรักไว้ที่ทะเล
ฉันตามหาไม่ยักเจอ
ถามนกนางนวลว่าเคยเห็นบ้างไหม
นกตอบว่าไม่มี
หญิงสาวคนก่อนหน้ามาเอาไปแล้ว
คุณยื่นให้เธอกับมือ
ไหนว่าทิ้งความรักไว้ที่ทะเล
คุณโกหก
ฉันจึงทิ้งตัวลงทะเล
- Lost ด้วยดวงใจที่สูญหาย
เมื่ออ่านจบ ไม่ได้จะเอาตัวเองทิ้งลงไปในทะเลจริง ๆ อย่างที่ในหนังสือว่า
แต่ทำให้มีสติขึ้นมาว่า…
ต่อให้เราสูญเสีย แต่เราจะต้องไม่เสียสูญ
Lost yet found
สูญเสียสิ่งหนึ่งเพื่อให้เจออีกสิ่งหนึ่ง…
อย่างน้อยที่สุด ในเวลาที่เราอ่อนแอมากที่สุด เราจะพบว่าตัวเราคือคนที่โอบกอดตัวเราเอาไว้เสมอ ตัวเราคือคนที่เข้มแข็งที่สุด ไม่มีใครช่วยเราได้เท่ากับตัวเราเอง
この記事が気に入ったらサポートをしてみませんか？